Jak przeprowadza się terapię lustrzaną?

Terapia lustrzana, która narodziła się w późnych latach 90-tych i początkowo była stosowana w leczeniu bólu po amputacji, okazała się skuteczna w leczeniu złożonego bólu regionalnego oraz w rehabilitacji osób z niedowładem połowiczym (osłabienie siły motorycznej lub częściowy paraliż ręki i nogi po tej samej stronie ciała) spowodowanym urazami mózgu.Poniżej opowiadamy, na czym polega, jak działa i jakie są zastosowania terapii lustrzanej w niepełnosprawności.

Jak przeprowadza się terapię lustrzaną?

Działanie terapii lustrzanej nie jest skomplikowane. Elementy biorące w niej udział są proste, bo wystarczy nam pudełko z otworem i lustrem w połowie wysokości na zewnątrz.

Aby lepiej wyjaśnić jak działa terapia lustrzana, posłużymy się przykładem osoby z całkowitym lub częściowym brakiem ruchu w kończynie górnej (ramieniu lub dłoni). Pacjent wkłada niedowładną kończynę górną (tzn. rękę z porażeniem) do pudełka w taki sposób, aby była ona schowana. Ponieważ pudełko ma na zewnątrz lustro, pacjent widzi w nim odbicie swojej drugiej ręki, tzn. tej, którą może normalnie poruszać.

Działalność charytatywna w szkole

Celem tej terapii jest wykonywanie przez pacjenta obustronnych i synchronicznych ruchów kończyną, co stwarza iluzję ruchu w jego mózgu. Ćwiczenia te są spersonalizowane i mogą obejmować zarówno serie, jak i czynności funkcjonalne, takie jak podnoszenie przedmiotu (piłki piankowej, szklanki wody, ołówka itp.).

Zaleca się, aby terapia lustrzana była prowadzona „intensywnie”, z codziennym treningiem trwającym od 20 do 30 minut. Według ekspertów, pierwsze efekty można zaobserwować już od drugiego miesiąca zarówno w kończynach górnych (gdzie występuje częściej), jak i dolnych.

Terapia lustrzana powinna być rozumiana jako uzupełnienie innych terapii i metod leczenia, takich jak fizjoterapia. A ponieważ jest prosta w wykonaniu, może być wykonywana zarówno w szpitalu, jak i w przychodni lub we własnym domu pacjenta, choć zawsze jest bardziej skuteczna pod nadzorem personelu medycznego.

Dlaczego to działa?

Terapia lustrzana opiera swoje działanie na „neuronach lustrzanych”, zlokalizowanych w korze ciemieniowej i związanych z zachowaniami empatycznymi, społecznymi i naśladowczymi.

Neurony lustrzane odzwierciedlają obserwowaną przez nas aktywność i są aktywowane w dwóch okolicznościach: gdy wykonujemy jakąś czynność lub gdy obserwujemy inną osobę wykonującą tę samą czynność, która jest odzwierciedlana w naszym mózgu. Według ekspertów z dziedziny neuronauk, zdolność tych neuronów do naśladowania i stawiania się na miejscu innych jest kluczowa dla rozwoju zdolności poznawczych związanych z życiem społecznym i ma fundamentalne znaczenie w wielu procesach uczenia się, stąd ich zastosowanie w neurorehabilitacji.